kendime benzeyen insanlar gördüm.
korktum.
tek kişilik memleketim benim sanırdım.
onların da kulakları gözleri var demiyorum sadece.
üzülünce ağzından dökülen cümleleri benimki gibi diyorum.
kahkahasını atarken aldığı nefes aynı .
biri seslenince saçlarını savuruşu.
kızdığımda gözlerimi devirişimi çalmış sanki.
parmaklarının zarifliği aynı.
hatta bazısı benzemekle kalmıyor.
daha güzel insanlar da gördüm.
korktum.
güzellikten korktum.
ya ben çirkinsem dedim.
ya o sen çok farklısın diyen adam yalancıysa.
o zaman ne olur sonumuz.
ben de benzedim işte herkese
o adam da benzedi yalancı adamlara.
KURU-VASAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder